Zawsze Opinie

W 1948 roku Teatr Wybrzeże wystawił „Wiśniowy sad” Czechowa. Przedstawienie zachwyciło i publiczność, i krytykę. Największe wrażenie zrobiła kreacja Romana Stankiewicza jako starego lokaja Firsa, którego – jak pisano - samotna śmierć była iście wstrząsającym przeżyciem. Sprawdziłam, ile lat miał Stankiewicz, gdy tak genialnie wcielił się w Czechowowskiego starca. Otóż… 27.

Jest takie powiedzenie, pojawiające się w skeczach Latającego Cyrku Monty Pythona, które zna niemal każdy. Jego bohaterami są trzej kardynałowie, którzy - gdy jakaś postać wypowie słowa: „nie spodziewałem się”, pojawiają się znienacka z okrzykiem: „Nikt się nie spodziewa hiszpańskiej inkwizycji!”.

W tym tygodniu (10 lutego) obchodzimy 102. rocznicę Zaślubin Polski z Morzem i włączenia Pomorza w granice Rzeczypospolitej. Ale też 100. rocznicę przyjęcia przez Sejm ustawy o budowie portu morskiego w Gdyni, naszego okna na świat i 96. rocznicę nadania praw miejskich Gdyni.

Wielu z nas, obawiając się dalszych wyjazdów podczas kolejnych fal pandemii, zastanawia się, gdzie, oprócz Łysej Góry w Sopocie, może zimową porą pojeździć na nartach. Oczywiście, jeżeli są ku temu odpowiednie warunki pogodowe.

Piosenkarzy jest tak wielu, że opisanie ich talentów, a czasem tychże braku, zajęłoby czasu mnóstwo, z pożytkiem niewielkim, wobec zasady „de gustibus non disputandum est”. Nie łatwiej poszłoby, gdyby próbować prezentacji profesjonalnych muzyków w dziedzinie szeroko pojętej muzyki rozrywkowej.

Początek roku to specyficzny moment, poza różnymi kwestiami, kojarzący mi się z podwyżkami. Miasto obwieszcza nowe – w Gdyni zawsze najwyższe możliwe – stawki podatku od nieruchomości, rytualnie drożeje gaz i prąd (w tym roku w sposób absolutnie spektakularny) i generalnie życie okazuje się droższe.

Nic nie jest nam dane raz na zawsze. Ani demokratyczny system ustroju państwa, ani bezpieczeństwo zdrowotne, ani bezpieczeństwo publiczne, ani też pokój w Europie. Pandemia koronawirusa dziesiątkuje Polaków i inne nacje. Kierowanie się wyłącznie słupkami poparcia politycznego we wszystkich sprawach, a szczególnie w tej dotyczącej zatrważającej liczby zgonów każdego dnia, powoduje, że dominuje chaos, bezradność i strategia „na przeczekanie koronawirusa”. A w pobliżu naszych granic, na wschodniej flance Ukrainy mamy do czynienia z mobilizacją rosyjskich sił zbrojnych na niespotykaną dotąd skalę.

Kochali się w nim wszyscy, tak damska, jak i męska widownia. O koleżankach aktorkach nie wspomnę – mówi Krystyna Łubieńska. – W życiu prywatnym wolał towarzystwo mężczyzn, ale na scenie był kochankiem idealnym. Partnerowałam mu jako Ofelia w „Hamlecie” i Piękna Helena w „Wojny trojańskiej nie będzie”. W ogóle, nie wyglądał jak aktor! Raczej jak przedwojenny dyplomata. Szarmancki, pachnący, szalenie elegancki...

Cała Polska uczy się nowego słówka: „spoofing”, czyli podszywanie się pod cudzy numer telefonu. Ostatnio miała miejsce wyjątkowo nieprzyjemna seria takich działań. Grupa osób – o dziwo wszystkie one znane z nieprzychylnego stosunku do miłościwie nam panującego rządu – otrzymała fałszywe informacje o śmierci swoich bliskich. M. in. prof. Marcin Matczak dowiedział się, z numeru należącego jakoby do CBA, o tym, że zginął jego syn. Na szczęście, informacja okazała się grubo przesadzona. Matczak junior, bardziej znany jako raper Mata, trafił jedynie na policyjny dołek za posiadanie skręta marihuany.

Będą to opowieści o dawnym teatrze. O ludziach teatru, tych wielkich, ale i o tych zapomnianych. Historie ze sceny, ale i od kulis. Czasem dramatyczne. Bywa, że zabawne. Życie i teatr. Teatr w teatrze.

Każdy z nas ma w sobie potrzebę pomagania, chęć bycia dobrym. Czasami potrzebujemy zewnętrznej motywacji, tak w przypadku Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy, która od 30 lat kruszy serca Polaków na całym świecie. Ale lepiej jest być wrażliwym na cudze nieszczęście raz, czy kilka razy w roku, niż całkowity brak wrażliwości! Bez wątpienia WOŚP jest ewenementem na skalę Europy. Spoiwem, które łączy pokolenia, wyzwala dobrą energię, wrażliwość, poczucie jedności i bycia razem. Mimo tak głębokich podziałów i różnic. I to jest piękne.