Zawsze Opinie

Powinienem napisać „tańczą, jak im zagrają”. Ale chciałem wyeksponować pewien pozornie drobny szczegół telewizyjnych spektakli z muzyką pop w głównej roli. Dewastujący kryterium oceny sztuki, jakim jest harmonia (bądź jej brak) między formą spektaklu a proponowanymi treściami.

Wygląda jak wędrowiec - powiedziała moja żona, kiedy przed laty przez okno samochodu wskazałem na pochyloną, chudą sylwetkę w wojskowej kurtce, z plecakiem i nieodłącznym papierosem, mówiąc, że to mój nowy redakcyjny kolega.

Odszedł Marek Szutowicz. Trener piłkarski, a wcześniej zawodnik wielu wybrzeżowych drużyn. Dwa, może trzy razy rozmawiałem z Nim telefonicznie, nigdy Go lepiej nie poznałem.

6 grudnia 1987 roku na ul. Świdnickiej we Wrocławiu niespodziewanie zaczęli mnożyć się święci Mikołajowie. Niby akurat tego dnia to nic dziwnego, ale w PRL ukomercyjnienie okresu świątecznego nie zaszło jeszcze zbyt daleko (bo i nie bardzo było czym handlować). Szczególny zaś niepokój funkcjonariuszy Milicji Obywatelskiej wzbudził ubrany na czerwono, brodaty osobnik z transparentem „święty Mikołaj nadzieją na reformy”. Słusznie podejrzewali oni, że to kolejna prowokacja grupy antykomunistycznych happenerów spod znaku Pomarańczowej Alternatywy. No i rozpoczęło się wyłapywanie przebierańców. Zatrzymano ich około trzydziestki, w tym dwóch „prawdziwych”, to znaczy też przebranych, ale w celach reklamowych, na zlecenie pobliskiego domu towarowego.

W tym tygodniu obchodzimy dwie niechlubne rocznice: 40. wprowadzenia stanu wojennego w Polsce, oraz 51. Masakry Grudniowej na Wybrzeżu. Te rocznice są przykładem tego, jak nie powinna rozmawiać władza z opozycją. Tamto zło musi wybrzmieć szczególnie mocno i być przestrogą dla potomnych.

Wypada podziękować – za te wszystkie maile, telefony, opinie, jakimi dzieliliście się Państwo z nami przez cały tydzień. Dostaliśmy skrzydeł po tych wszystkich ciepłych słowach, gratulacjach, gestach poparcia. Był też żal, że gazeta tak szybko się rozeszła i nie każdy miał okazję ją kupić. Pozwoliłam sobie kilka tych opinii przytoczyć.

Mijający rok to czas szczególny dla klubu sportowego Gryf w Wejherowie. Tych z identyczną nazwą mamy na Pomorzu co najmniej kilka, ale właśnie ten wejherowski może dziś odczuwać szczególną dumę. Dokładnie 100 latu powołano do życia w Wejherowie klub sportowy, który istnieje do dziś. Zmieniały się czasy, zmieniały się i nazwy klubu, ale fakt, że przetrwał nie będąc nigdy klubem bogatym i tym z pierwszych stron gazet jest ogromnym sukcesem.

Nie mogę nie zacząć od podziękowań za wyrazy wsparcia, gratulacje i pochwały, jakie dotarły do redakcji po naszym ubiegłotygodniowym debiucie.

Kultura na Pomorzu? To całe pokolenia. Wyraz: pasji, miłości, niezgody na świat, czasem samotności, tęsknoty, nawet szaleństwa.

O tym, że edukacja jest w życiu ważna, przekonywać trzeba chyba tylko tych, którzy jeszcze podlegają obowiązkowi szkolnemu. Czym człowiek starszy, tym częściej sam się przekonuje, że w życiu lepiej wiedzieć więcej niż mniej.

O tym jak ważny jest sport na Pomorzu nie trzeba nikogo przekonywać. On jest ważny dla kibiców nie tylko w naszym regionie, ale w całej Polsce. I właśnie z perspektywy kibiców sportowych będziemy go pokazywać. Będziemy o nim pisać i mówić. Na naszych łamach będziemy gościć sportowców aktualnych, ale także byłe gwiazdy pomorskiego sportu. Przypomnimy największe sukcesy pomorskich sportowców na przestrzeni lat, opowiemy o genezie i kulisach medali olimpijskich oraz największych sukcesach i porażkach naszych sportowców i klubów.

W moim ostatnim felietonie opublikowanym jeszcze w "Dzienniku Bałtyckim" (9 lipca br.) naśmiewałem się z deklaracji Jarosława Kaczyńskiego, że będzie walczyć z nepotyzmem w szeregach PiS. Ktoś z Państwa jeszcze pamięta tamte szumne zapowiedzi? Albo co z nich wynikło? Obawiam się, że nie bardzo.