Trudno szukać właściwych słów, kiedy żal ściska gardło, a łzy napływają do oczu. Opuściłaś nas w święta, choć zawsze byłaś duszą rodzinności. W głębi serca liczyliśmy na świąteczny cud, szczerze wierzyliśmy, że się wydarzy. Teraz pozostaje nam pamięć, że cudem było życie, w którym uczestniczyłaś. Bez Ciebie nie byłoby poczucia domu i dzieciństwa, a jeśli istnieje wzorzec, tego kim jest matka, babcia, prababcia, żona, spełniłaś go w sposób bardziej niż właściwy. Byłaś naszą opoką.
Z wielkim żalem żegnamy się z Tobą, ale pozostajesz wiecznie żywa w naszych sercach i myślach. Dziękujemy Ci za bukiet pięknych wspomnień i z całego serca mamy nadzieję, że do ostatniej chwili wiedziałaś, że Wszyscy Cię kochamy.
Rodzina
Napisz komentarz
Komentarze