„Gdy spojrzysz mi w oczy dwa razy, rozchylę usta lub zacisnę pięści” – fotografie z archiwum IPN – Gdańska Galeria Miejska 2, 17.11.2022 r.-15.01.2023 r.
„W Archiwum Instytutu Pamięci Narodowej przechowywanych jest blisko 40 milionów fotografii: portrety, pejzaże, martwe natury, sceny uliczne, zdjęcia lotnicze, reporterskie, naukowe, rodzinne i wiele innych. Są także obrazy śmierci” – pisze w swoim tekście, towarzyszącym wystawie organizowanej w Gdańskiej Galerii Miejskiej 2, Tomasz Stempowski. Twórcy wystawy podkreślają, że ekspozycja prezentowana w galerii nie ma być tylko bezmyślnym epatowaniem przemocą i agresją, ale ma skłonić widzów do zadawania pytań trudnych i niewygodnych. Ich zdaniem oko aparatu nie potrafi kłamać, a zdarzenia widoczne na kliszach musiały mieć miejsce. Bardzo ciekawym wątkiem jest też pojemność tematyczna archiwów IPN. Przyglądając się im bliżej można dojść do wniosku, że nie ma sfery codzienności, która nie interesowałaby systemowych oprawców. W państwie tworzonym na zasadach ograniczeń, każde z działań może być uznane za wywrotowe i prowadzące na dłuższą metę do rebelii.
Fangor. Poza obraz – Muzeum Narodowe w Gdańsku, 7.10.2022 r.-5.02.2023 r.
Wystawa organizowana w Muzeum Narodowym w Gdańsku jest doskonałym argumentem do dyskusji o niekończących się płaszczyznach interpretacji sztuki. Można by założyć, że po ponad stu latach od urodzenia i siedmiu dekadach twórczości jednego z najważniejszych polskich artystów XX wieku nic więcej nie da się o nim już powiedzieć. Wystawa Fangor. Poza obraz udowadnia, że w rzeczywistości jest zupełnie inaczej. Organizatorzy wystawy proponują swoim widzom spojrzenie na całość dorobku Wojciecha Fangora w świetle głębokiej retrospekcji. Na ekspozycji oglądowi poddane zostaną najwcześniejsze dzieła artysty oraz te pochodzące z pierwszych dekad jego twórczości aż po Studium przestrzeni z 1958 roku. Co najciekawsze, częścią wystawy będą też materiały archiwalne (kroniki filmowe, zdjęcia prywatne, wywiady z artystą), które zanurzą dzieła w kontekście historycznym i biograficznym. Dzięki temu będzie można zobaczyć jak twórczość Fangora wpłynęły: zainteresowanie artysty astronomią, doświadczenia II wojny światowej, uratowanie cudem od rozstrzelania, stalinowski reżim czy emigracja na kilka dekad w 1961 roku.
Teresa Pągowska. Głębiej niż moje wiem – Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, 22.10.2022 r.-8.01.2023 r.
Prawie dokładnie sześćdziesiąt lat temu w słynnym Museum of Modern Art w Nowym Jorku otwarto wystawę Fifteen Polish Painters poświęconą najważniejszym powojennym polskim artystom wizualnym. Jak się później okazało była to jedna z najważniejszych ekspozycji w artystycznej karierze Teresy Pągowskiej. To właśnie nowojorska wystawa na dobre pozwoliła dołączyć Pągowskiej do kanonu polskiej sztuki powojennej, a także pozwoliła jej dalej rozwijać swoje artystyczne pasje. Teraz odwiedzający Państwową Galerię Sztuki w Sopocie będą mieli okazje zobaczyć doskonałą wystawę retrospektywną, która pierwotnie powstała w warszawskiej galerii Spectra Art Space, a teraz przeniosła się do Sopotu. W malarstwie Pągowskiej można zauważyć niezwykłą umiejętność kreowania własnego stylu i przekonanie, że tylko podążanie za własną intuicją może dać wartościowe efekty artystyczne. Symbolicznym dla twórczości artystki jest zdanie, które wypowiedziała podczas jednego z wywiadów „Nie jestem specjalistką od morza, od kobiet ani od mężczyzn czy zwierząt. Ja jestem ja: Teresa Pągowska”.
Napisz komentarz
Komentarze