Zmodernizowany trałowiec ORP Mamry rozpoczął próby morskie po gruntownym remoncie

ORP Mamry przeszedł kompleksową konserwację kadłuba i nadbudówek, ponadto wymianę najważniejszych urządzeń i systemów okrętowych. Zainstalowano nowoczesne silniki główne MTU z całym układem napędowym i mechanizmami pomocniczymi. Do tego zmodernizowano centrum sterowania siłownią, wymieniono agregaty prądotwórcze, systemy nawigacyjne oraz aparaturę łączności.

- Najwyższym priorytetem dla Stoczni jest terminowa realizacja projektów dla Marynarki Wojennej RP oraz zapewnienie jakości, od której zależy niezawodność i bezpieczeństwo działań naszych marynarzy – podkreślił Marcin Ryngwelski, prezes PGZ Stoczni Wojennej.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Rosyjski statek Khatanga w Porcie Gdynia. Zagrożenie czy porzucony wrak?

ORP Mamry należy do najdłuższej serii okrętów wybudowanych dla Marynarki Wojennej. W ramach projektu 207 prototypowym trałowcem był ORP Gopło (projekt 207D), wprowadzony do służby w roku 1982. W okresie od 1984 do 1991 roku oddano w ręce marynarzy 12 jednostek projektu 207P. Cztery trałowce projektu 207M weszły do służby w okresie lat 1992-1994. Kolejne serie różnią się wyposażeniem, wszystkie okręty noszą nazwy polskich jezior.

Wspólnie z bliźniaczymi jednostkami - OORP Wigry, Śniardwy i Wdzydze, trałowiec ORP Mamry wchodzi w skład 13 Dywizjonu Trałowców bazującego w Gdyni. Wszystkie okręty projektów 207 nadal znajdują się w służbie, mimo systematycznego zasilania polskiej floty wojennej przez nowoczesne niszczyciele min. Starsze jednostki stoją przed perspektywą wycofywania, nowsze - jak ORP Mamry - warto modernizować, z racji niewątpliwej przydatności do wykonywania wielu zadań. Dużą ich zaletą jest ograniczenie pola magnetycznego dzięki zastosowaniu w konstrukcji kadłuba i pokładówki laminatów poliestrowo-szklanych. Okręty są wyposażone w uzbrojenie artyleryjskie, trałowe i hydrolokacyjne, umożliwiające poszukiwanie i niszczenie min kontaktowych i niekontaktowych postawionych w zagrodach minowych lub pojedynczo.