Dom Zarazy

Przed nami druga odsłona projektu „Gdańsk śpiewa – Monika Zytke zaprasza”, w którym to publiczność ma szansę wspólnego śpiewania pod okiem dyrygenta z profesjonalnymi muzykami na scenie.

W najbliższą sobotę szczególny wieczór, wieczór, który – jak zapowiadają organizatorzy - pozwoli nam sięgnąć pamięcią w historyczną przeszłość, ale i i do własnych wspomnień. Skosztujemy też dań, które odwiecznie towarzyszyły obrzędom zaduszek i dziadów

W oliwskim Domu Zarazy w niedzielę, 23 października zainicjowany został cykl „Gdańsk śpiewa – Monika Zytke zaprasza”. Uczestnicy pierwszego spotkania zmierzyli się z piosenkami Czerwonych Gitar. Zrobili to koncertowo!

Nie zniechęcajmy się, pamiętajmy o energii, którą daje wspólne śpiewanie. Skutków ubocznych nie ma! Zawsze powtarzam: Jeśli potrafisz mówić, to i potrafisz śpiewać – twierdzi Monika Zytke, która zamierza rozśpiewać gdańszczan.

Na teatralnej scenie oliwskiego Domu Zarazy zagrał w ciągu 13 lat szesnaście monodramów. Ostatni to „Budowniczy”, ledwie miesiąc przed śmiercią. Ostatni… Ostatni? W jednym z przedstawień mówił przecież: – Śmierć to nie jest powód, by zejść ze sceny, by przestać grać. Dlatego... wraca! Na scenę. W sobotę. Z nowym monodramem.

Ale nie tylko ja będę śpiewać. Śpiewać będzie również publiczność – mówi Monika Zytke, której koncert „Jesiennie” w niedzielę, 25 września otworzy drugi sezon Oliwskich Niedziel w Domu Zarazy w Gdańsku.

Biały Wiersz - Czarna Płyta to literacki cykl spotkań przy muzyce ze starego gramofonu w kawiarni Domu Zarazy - Cysteria

Rolę tytułową w „Aisopos” przejmująco zagrał Marian Konrad Rajski, aktor przedwojennego pokolenia. W rolę Tespisa natomiast żywiołowo wcielił się Mikołaj Gruszkiewicz, uczeń Liceum Sztuk Plastycznych w Gdańsku. Premiera spektaklu z międzypokoleniową obsadą obyła się w czwartek, 23 czerwca w Domu Zarazy w Gdańsku Oliwie.

Roy Einar Dreng. Jego wiersze i muzyka narodziły się pod stalowym niebem Norwegii, mają w sobie nostalgię, ale i żarliwość.

Spotkanie z Matką, czyli wieczór muzyczno-poetycki w Domu Zarazy w Oliwie.

Kiedy teraz wchodzę na tę oliwską scenę, z nadzieją szukam słów, które zgubił w roli, zaglądam w każdy kąt.

Jak tak umierać w dzień tak jasny / pod cichym błękitem / zdziwił się ktoś / spieszący do dziewczyny / którą kochał – to fragment jednego z tekstów. Tylko najbliżsi wiedzieli, że Danuta Rolke-Poczman kiedyś pisała wiersze. Po raz pierwszy zostaną zaprezentowane w niedzielę, 6 marca w Domu Zarazy.