Gdańska placówka wygrała w Rankingu Szkół Przyjaznych LGBTQ+

– Bardzo ważne jest dla nas, żeby obserwować, w jaką stronę idą dane, w jaki sposób nauczyciele i pedagodzy podchodzą do młodzieży ze społeczności LGBTQ+ i jak młodzież również czuje się w szkołach. W tym roku zauważyliśmy, że 35 procent młodzieży ze społeczności szkolnej widzi przejawy braku akceptacji w stosunku do osób ze społeczności LGBTQ+. Jest to wynik ciekawy w kontekście tego, że 81 proc. społeczności szkolnej akceptuje osoby z tęczowej społeczności. To pokazuje nam, że młodzież szuka wiedzy na temat tego, kim są osoby z queerowej społeczności; to pokazuje nam, że oni uzyskują tę wiedzę poza szkołą – mówi Aleksandra Stube, reprezentująca Ranking Szkół Przyjaznych LGBTQ+. Podkreśla też, że „bardzo mało”, bo tylko 18 proc. młodzieży brało udział w treningach antydyskryminacyjnych.

– Jesteśmy bardzo zadowoleni, bardzo dumni, że gdańskie szkoły są coraz bardziej przyjazne dla osób o różnych tożsamościach – deklaruje Monika Chabior, zastępczyni prezydent Gdańska ds. rozwoju społecznego i równego traktowania. - Nie wątpię, że to wynik naszej wspólnej pracy – kampanii „Gdańsk miastem równości”, ale też szkoleń, które prowadzimy dla nauczycieli, nauczycielek, dyrektorów i dyrektorek, a także działalności samej młodzieży, która bez wątpienia jest bardzo aktywna w odniesieniu do kwestii praw człowieka.

Wiceprezydentka wskazała także, że sukces w rankingu jest o tyle istotny, że w rankingu dotyczącym bezpieczeństwa osób LGBTQ+ Polska znajduje się na ostatnim miejscu w Europie.

Cieszymy się, że nasi uczniowie czują się bezpieczni. Cieszymy się, że nasi uczniowie czują się szanowani. Cieszymy się, że nasi uczniowie czują się wysłuchani. Wiemy też, że nam, jako bardzo małej szkole jest łatwiej wprowadzać takie standardy indywidualizacji podejścia, niż placówkom, które są po prostu duże, gdzie tych dzieci jest dużo, a obłożenie jest większe

Borys Severus / absolwent Collegium Gedanense i pracownik tej szkoły

– Kiedy rok temu zdobyliśmy trzecie miejsce, byłem bardzo zaskoczony, nie wiedziałem, że coś takiego ma miejsce, że jest jakiś ranking, że ludzie głosują. Jestem w ogóle zażartym przeciwnikiem jakichkolwiek rankingów w oświacie i bardzo boleję, że polska oświata rankingiem stoi – mówił Grzegorz Nocoń, dyrektor zwycięskiego w Ranking Szkół Przyjaznych LGBTQ+ Liceum Ogólnokształcące Collegium Gedanense, który zaznaczył, że rozumie ideę rankingu, ale zachęcał zwłaszcza do kontynuowania tworzenia cennych „map równości”. – Wydaje mi się, że wszystkie szkoły, które się wyróżniły zasługują na uznanie – podkreśla, zwracając uwagę, że w jego placówce jest tylko 70 uczniów [osób uczniowskich], co zdecydowanie ułatwia zadanie pedagogom w porównaniu z wielokrotnie większymi szkołami.

CZYTAJ RÓWNIEŻ: Nawet kilkanaście tys. zł - nauczyciele będą musieli zwrócić część pobranych pensji?

Borys Severus, absolwent Collegium Gedanense, a dziś pracownik tej szkoły i student stwierdził zaś: – Cieszymy się, że nasi uczniowie czują się bezpieczni. Cieszymy się, że nasi uczniowie czują się szanowani. Cieszymy się, że nasi uczniowie czują się wysłuchani. Wiemy też, że nam, jako bardzo małej szkole jest łatwiej wprowadzać takie standardy indywidualizacji podejścia, niż placówkom, które są po prostu duże, gdzie tych dzieci jest dużo, a obłożenie jest większe. Mamy pewne pomysły, jak poprawić tę sytuację, jak dać młodym głos, jak powiedzieć im: to jest w porządku, kim jesteś, to jest super, że chcesz być sobą, masz prawo jeszcze nie wiedzieć do końca kim jesteś, poszukuj.

Na drugim miejscu w skali Pomorza znalazło się XVII Liceum Ogólnokształcące w Gdyni, a trzecią lokatę zajęła inna gdańska szkoła: Liceum Sztuk Plastycznych im. Jacka Mydlarskiego. Do pierwszej dziesiątki szkół w województwie zakwalifikowały się też szkoły ze Słupska i Rumi. Więcej informacji, dostępnych jest na stworzonych w ramach projektu objętego patronatem prezydent Gdańska oraz marszałka województwa pomorskiego, Mapy Równości, dostępnej tutaj.

Jak powstaje ranking?

Co roku uczniowie i uczennice anonimowo wypełniają formularz dotyczący ich szkoły. Formularz zawiera 20 pytań. Dotycza one m.in. takich kwestii jak organizacja przez szkołę warsztatów antydyskryminacyjnych, „tęczowych piątków”, tego czy i w jaki sposób tematyka LGBTQ+ jest podejmowana przez nauczycieli i nauczycielki, w jaki sposób zwracaja się oni do osób transpłciowych, czy w szkole mają miejsce przejawy dyskryminacji i jak szkoła na nie reaguje, czy w takich przypadkach można się zwrócić do osoby dorosłej o pomoc. Ankieta jest dobrowolna. W tym roku wzięło w niej udział około 20 tysięcy uczniów i uczennic z całej Polski.

Potrzebna jest edukacja antydyskryminacyjna

– Przychodzą do nas, bo poszukują bezpieczeństwa, akceptacji, bo chcą być sobą, bo chcą mieć miejsce, gdzie będą mogły powiedzieć „jestem jaka jestem”, „jestem jaki jestem” – stwierdziła Marta Magott z zasiadającego w komitecie doradczym rankingu Stowarzyszenia na rzecz osób LGBT+ „Tolerado” odnosząc się do osób w wieku od 10 do 25 lat uczęszczających do prowadzonego przez Tolerado grup LGBTQ+ nastoletniej i młodzieżowej. – Bardzo często niestety nie znajdują tego w szkołach, nie znajdują tego w przestrzeni publicznej, dlatego tak bardzo się cieszę, że moje miasto: Gdańsk – miasto, w którym działamy ma właśnie aż cztery takie szkoły, które są wyróżnione. Jestem też pewna, że takich szkół, które starają się tworzyć bezpieczną przestrzeń jest więcej. Tylko kiedy osoba będzie czuła bezpieczeństwo będzie mogła być naprawdę sobą – podkreśliła i zaprosiła wszystkich na zaplanowany na 27 maja 2023 roku ósmy już gdański Marsz Równości.

– Niestety są szkoły, szczególnie w mniejszych częściach naszego regionu, w których nie ma bezpieczeństwa, w których nie ma akceptacji, tylko o tym się nie mówi – przypomniała tymczasem Nina Katka, przewodnicząca Komisji Praw Człowieka Młodzieżowego Sejmiku województwa Pomorskiego. – Potrzebna jest edukacja antydyskryminacyjna w szkołach. Potrzebujemy warsztatów, treningów, mówienia o równości i myślę, że ranking daje taki sygnał społeczności uczniowskiej, gdzie można iść, żeby było lepiej, gdzie można iść i sięnie obawiać tego, kim jesteśmy – zaznaczyła.