Mariusz Waras – Pętla | Loop – Centrum Sztuki Współczesnej ŁAŹNIA, 26.07.-13.10.2024 r.
Mariusz Waras, znany też jako m-city, jest jedną z ikon światowego street-artu. To wszechstronny artysta, autor około siedmiuset murali w ponad czterdziestu krajach, grafik, ilustrator, który zajmuje się również działalnością dydaktyczną, animacyjną i rewitalizacyjną oraz coraz częściej występuje w roli kuratora wystaw. Mariusz od dziecka jest związany z Trójmiastem – wychował się w Gdyni na Obłużu, skąd miał widok na stoczniowe dźwigi. W swoich pracach nieustannie inspiruje się najbliższym otoczeniem. Wypracował własny, rozpoznawalny styl, który jest wynikową zarówno industrialnej, stoczniowej estetyki, klimatu blokowisk z wielkiej płyty lat 90., jak i wczesnej fascynacji światem cyfrowym i estetyką gier komputerowych Commodore 64. Modułowość i powtarzalność sekwencji graficznych w pracach Warasa nawiązuje bezpośrednio do znaków graficznych przypisanych poszczególnym klawiszom klawiatury – wykorzystywanym w tworzeniu 8-bitowych grafik w Commodore 64. Artysta kojarzony z monumentalnymi realizacjami malarskimi, wykonywanymi analogowo przy użyciu szablonów, w rzeczywistości coraz częściej odchodzi od tej techniki, aby eksperymentować z instalacjami przestrzennymi, tworzyć nietypowe, mobilne obiekty, badać nowe terytoria.
W ramach wystawy LOOP w CSW ŁAŹNIA, Waras stworzy żywe, multimedialne obrazy. Praca prezentowana na głównej sali ekspozycyjnej będzie składać się z projekcji w 360 stopniach, w której trójwymiarowe elementy będą reagować na obecność i ruch widzów w czasie rzeczywistym. Instalacja będzie wykorzystywać Unreal Engine, jedno z najbardziej zaawansowanych narzędzi do tworzenia trójwymiarowych środowisk. Dzięki temu oprogramowaniu możliwe jest generowanie realistycznych, dynamicznych krajobrazów i obiektów, które wchodzą w interakcje z otoczeniem. Obiekty 3D będą modyfikowane na żywo poprzez wykorzystanie czujników ruchu / kamer podłączonych do środowiska Touchdesigner, które pozwoli na bezpośrednie reagowanie wirtualnego świata na ruch i obecność publiki.
Todd Forsgren. Postindustrialny Eden – Państwowa Galeria Sztuki w Sopocie, 5.07-29.12.2024 r.
„Postindustrialny Eden” to wystawa fotografii amerykańskiego artysty Todda Forsgrena, który od dwudziestu lat dokumentuje małe enklawy ogrodnicze – m.in. w Stanach Zjednoczonych, Kubie, Mongolii, Japonii, Wielkiej Brytanii, Czechach, Holandii i Polsce. Ekspozycja ukazuje, w jaki sposób w oddalonych od siebie terytoriach praktykowane jest w niewielkiej skali ogrodnictwo uwarunkowane wpływem stref klimatycznych i specyfiką krajobrazu danego regionu geograficznego. Początek XXI wieku to wzrost zainteresowania kulturami ogrodniczymi, który nastąpił równocześnie z zaostrzającymi się na świecie kryzysami politycznymi, ekonomicznymi oraz klimatycznymi. Zwiększona świadomość skutków pogłębiających się kryzysów spowodowała, że społeczeństwa musiały zrewidować dotychczasowe podejście do kapitalizmu, globalnych rynków finansowych oraz instytucji publicznych.
Rosnące rozczarowania społeczne, pandemia, wojny oraz masowe ruchy migracyjne, wywołane konfliktami zbrojnymi w różnych częściach świata, obudziły zainteresowanie naturą i zachęciły do postrzegania jej jako azylu w obliczu niepokojów społecznych i braku stałego punktu odniesienia. Wielu z nas zmieniło konsumpcyjne nawyki. Przy rosnących cenach żywności i niedoborach produktów, mieszkańcy krajów rozwiniętych (i nie tylko) zwrócili się ku samowystarczalności, żywności ekologicznej i lokalności. Małe kultury ogrodnicze zdobywały coraz więcej zwolenników, którzy zaczęli postrzegać je jako miejsca wolne od „wielkiej polityki” i szeroko rozumianej globalizacji.
69. Wątki Małgorzaty Żerwe. Vol 1 GGM2 – Gdańska Galeria Miejska 2 – 5.07-6.10.2024 r.
Wystawa z okazji jubileuszu 70-lecia Małgorzaty Żerwe i 50 lat jej obecności twórczej na trójmiejskiej scenie kulturalnej ma otwarty, hybrydalny charakter. Zorganizowana w dwóch odsłonach – w GGM2 w formie chronologicznego i problemowego przeglądu oraz w WL4 jako dynamiczna instalacja site-specific. To próbą podsumowania, skatalogowania i zinterpretowania wielodyscyplinarnego dorobku artystki.
Leitmotivem twórczości Małgorzaty Żerwe jest nić obecna jako wątek zarówno w jej pracach tkanych, jak i w snutych przez nią narracjach. Utożsamiana z ciągłością, przeplata treści i obrazy, zapętlając je zgodnie z symboliką liczby 69, oznaczającą harmonię i nieskończoność. Tytułowe wątki to inkarnacje gromadzonych przez artystkę archiwów. Na te zaś składają się pozornie banalne przedmioty zaczerpnięte z natury, bądź odnalezione na pchlich targach, a także historie anonimowych i znanych z imienia bohaterów. Istotnym aspektem uprawianej przez Małgorzatę Żerwe „archeologii” jest refleksja krytyczna, nierzadko zabarwiona nutą (auto)ironii i humoru. Niekiedy artystka w fakty wplata elementy fikcji, bawiąc się powstałą dwuznacznością i potencjalnością wykreowanych scenariuszy.
Napisz komentarz
Komentarze